کم نیستند کسانی که برای شکایت در زمینه جعل چک‌هایشان به بانک‌ها و کلانتری‌ها مراجعه می‌کنند؛ کاری که در اغلب موارد اگر برخی حساسیت‌ها را رعایت کرده بودند، به باتلاق دردسرهای بعدی نمی‌افتادند.

 اگر می‌خواهید جزو آن دسته افراد نباشید که حسرتمندانه یا از نوشدارو بعد از مرگ سهراب سخن می‌گویند، یا تلخی‌های یادآوری دردسرها، دوندگی‌ها و اضطراب‌هایشان در آن مدت را بازگو می‌کنند، خوب است این نکات را بدانید و در به‌کارگیری‌شان کوشا باشید:

1‌‌ـ ‌امضاهای خیلی آسان و نیز خیلی شلوغ و پیچیده را فراموش کنید! امضاهای ساده، بسادگی جعل می‌شود و امضاهای شلوغ و پیچیده از دقت متصدی بانک در نحوه پیچ‌و خم‌های امضا هنگام ازدیاد ارباب رجوع می‌کاهد. همیشه امضاهایتان را با نام و نام خانوادگی خود همراه کنید، زیرا دستخط شما حین نوشتن نامتان، خود دربردارنده گونه‌ای سبک خاص است که جعل امضا را همراه با نوشته نامتان، برای جاعلان سخت می‌کند.

2‌‌ـ ‌چک‌ها (و اصولا هر گونه سندی) را با یک قلم بنویسید. بهتر است به جای هر نوع قلمی، از خودکار استفاده کنید. جوهر خودکارهایی از یک‌ رنگ مشابه معمولا، ولو به‌مقداری اندک، با خودکار دیگر تفاوت دارد. این تفاوت رنگ، جعل را سخت خواهد کرد.

3‌‌ـ ‌چک‌ها و اسناد دیگرتان را در جایی نگهداری نکنید که دسترسی به آن برای افراد آسان باشد. همچنین به یاد داشته باشید وقتی دسته‌چک خود را روی میز گذاشته‌اید، یا درون جیب کت و داخل کیف و... اگر برای لحظاتی ولو‌کوتاه هم از میز یا محل آویزان بودن کت و گذاشتن کیفتان دور می‌شوید، دسته چکتان را با خود ببرید. همیشه این ضرب‌المثل را زمزمه کنید و به یاد داشته باشید: «مالت را سفت بچسب، تا همسایه‌ات را دزد نکنی»!

4‌‌ـ ‌مبلغ چک را هم به ریال و هم به تومان، به عدد و نیز حروف بنویسید. هیچ‌گاه نگویید ممکن است دیگران برای این همه حساسیت مسخره‌ام کنند. به یاد داشته باشید: مسخره‌شدن برای همراه داشتن یک جلیقه نجات مسخره، بهتر از غرق شدن و پذیرش مرگ در دریاست!

5‌‌ـ ‌روی آنچه می‌نویسید، بویژه بخشی که مبلغ قابل پرداخت را مشخص کرده‌اید، چسب شیشه‌ای بچسبانید و آن را با سر ناخن خود به کنده‌شدن حساس کنید. هرچند برخی جاعلان راه کندن چسب را می‌دانند، چنین اطلاعی نباید باعث شود که شما نیز همدستانه، کار آنها را آسان‌تر و سریع‌تر کنید!

6‌‌ـ‌ تا حد امکان از نوشتن چک در وجه حامل خودداری کنید. هنگام صدور چک نیز ابتدا مواردی چون تاریخ، مبلغ و... را کامل کرده، سپس آن را امضا و مهر کنید. هیچ‌گاه قبل از صدور چک‌هایتان آنها را امضا یا مهر نکنید. آنچه را در برگه‌های چک می‌نویسید، بهتر است در ته‌برگ دسته‌چک نیز بنویسید.

7‌‌ـ ‌اگر از افرادی چک می‌گیرید که شناختی درباره آنها و میزان اعتبارشان ندارید، از شعبه بانک مربوطه درباره حساب مورد نظر، اطلاع کسب کنید. برای قبول چک‌های تضمینی، رمزدار و مسافرتی نیز قبل از معامله، با شعب بانکی نزدیک محل، درباره اصالت و جعلی نبودنشان تحقیق کنید.

8 ‌‌ـ ‌از صدور چک‌های مصطلح به «سفید امضا» حتی برای اقوام و آشنایانتان خودداری کنید.

9‌‌ـ‌ هرگاه اوراق بهادار و چک‌هایتان به سرقت رفت، بلافاصله بانک مربوطه، مراجع انتظامی ‌و قضایی را مطلع کرده، از آنها آگاهی‌ها و راهنمایی‌های بیشتر در این زمینه جویا شوید.